Dziś tak ubrany

Sztruks papilarną monotonią
przykrywa wszelkie zakręty
i rozdwojenia
chiromanckich komentarzy

jego bruzdy sprawiedliwe dla wszystkich
przyjmują nasionka umysłu, pracy, uczuć
grzebienne wędrówki brony losu, miłości, rozumu
nie kończą się w pachwinie i łokciu

ileż kolejek wąskotorowych puściłbym sobie
od głów do stóp
ileż charcich gonitw
i na krechę narciarzy

rynienki potu i łez
zakasanych rękawów i opuszczonych spodni
życie zapięte
na ostatni guzik.

...wstecz